Bijblijven met de wetenschap.

June 2018: The Lancet Series: Musculoskeletal (MSK) conditions and back pain in Europe and the role of chiropractors.

Belangrijkste conclusie:

“A major challenge will be to stop the use of harmfull practices while ensuring access to effective and affordable health care for people with low backpain.”

Na minder dan 1 jaar is deze serie van wetenschappelijke artikels door internationale beoordelingsbureau’s gerangschikt in de top 5% van de meest invloedrijke wetenschappelijke artikels ooit gepubliceerd.

De grootte van de problematiek (de pijnlijke feiten)

1. 1 op 5 Europeanen worden met chronische pijn geconfronteerd. De rug is de meest voorkomende bron van pijn en alle leeftijdscategorieën worden ermee geconfronteerd.
2. Gemiddeld duurt de chronische pijn van deze mensen 7 jaar.
3. 68% van de mensen met chronische pijn geven aan dat ze meer dan 12u per dag pijn hebben, ondanks behandeling.
4. Ongeveer 1/3 zegt slecht geïnformeerd te zijn over nieuwe aanpakken om hun pijn te managen.
5. 40% van mensen met chronische pijn kan niet op een normale manier voor hun kinderen zorgen. 5% kan het helemaal niet.
6. De totale kostprijs van MSK aandoeningen en rugpijn voor de Europese gezondheidssystemen wordt geschat op niet minder dan €300.000.000.000 (3000 miljard Euro). (wat ongeveer neerkomt 2%-3% is van het bruto binnenlands product van de meeste landen.)
7. De totale kostprijs voor rugklachten is ondertussen meer dan de totale kostprijs voor kanker, diabetes en longaandoeningen samen.
8. MSK aandoeningen staat op nummer 1 in de lijst van mogelijke oorzaken voor invaliditeit in Europa (en wereldwijd, met uitzondering van Afrika (ten zuiden van de Sahara).
9. Rug- en nekpijn is verantwoordelijk voor ongeveer 20% van alle invaliditeit in Europa.
10. 50% van beroepsactieve mensen gaat naar het werk met lichamelijke klachten.
11. Spier- en gewrichtspijnen zijn de meest voorkomende werkgerelateerde klachten.
12. Met meer dan 500.000.000 (500 miljoen) ziektedagen per jaar in Europa is musculoskeletale pijn verantwoordelijk voor bijna 50% van alle afwezigheden - die minstens 3 dagen duren – op het werk in de EU; en verantwoordelijk voor 60% van de permanente arbeidsongeschiktheid.
13. Rugpijn is de meest voorkomende reden van ziekteverlof.
14. Ongeveer 15% van de Europeanen die lijden aan rugpijn zijn langer dan 1 maand afwezig op het werk.
15. Absenteïsme versus presenteïsme: Er wordt geschat dat het productieverlies geleden door werknemer die zich wel aanmelden voor werk, maar die toch last hebben en dus niet volledig productief kunnen zijn, 3 tot 4 keer zo hoog is als het productieverlies geleden door werknemers die afwezig melden op het werk.

Wie wordt ermee geconfronteerd en hoe erg:

1. Lage rugpijn is wereldwijd de grootste oorzaak van invaliditeit; meer dan long-, darm- en borstkanker gecombineerd.
2. Rugpijn komt voor in alle leeftijdscategorieën, van jong tot oud. Het komt meer voor bij vrouwen dan mannen.
3. Nieuw is de constatatie dat rugklachten starten op jonge leeftijd.
4. Terwijl er zeer grote vooruitgang is geboekt in het behandelen van kanker is de wereldwijde invaliditeit veroorzaakt door lage rugpijn meer dan verdubbeld in de laatste 25jaar en dit lijkt nog verder toe te zullen nemen.
5. Op elk willekeurig moment ondervinden er wereldwijd ongeveer 540.000.000 (540 miljoen) mensen lage rugpijn.
6. Invaliditeit veroorzaakt door lage rugpijn ligt wereldwijd het hoogste bij de werkende leeftijdsgroepen. Dit terwijl de mogelijkheden tot aangepast werk beperkt zijn.
7. De meeste aanvallen van lage rugpijn duren niet lang maar hebben een terugkerend karakter waardoor lage rugpijn nu eerder wordt gezien als een langdurige aandoening met een variabel verloop, eerder dan los van elkaar staande aanvallen.
8. Lage rugpijn is een complexe aandoening met vele elementen die bijdragen tot de pijn en geassocieerde invaliditeit; inclusief psychologische factoren, sociale factoren, biofysische factoren, comorbiditeit en pijn verwerkingsmechanismen.
   1. Biofysische factoren: het centrale zenuwstelsel en hoe pijn wordt ervaren. Bij mensen met chronische pijn zien we niet alleen fysiologische veranderingen, maar ook anatomische veranderingen in de hersenen.
   2. Comorbiditeit: Mensen met rugpijn hebben vaak ook diabetes, astma, obesitas, verminderde mentale gezondheid, andere spier- en gewrichtspijnen.
   3. Sociale factoren: laag inkomen, kortere opleiding, zware beroepen, moeilijke toegang tot gezondheidszorg.
   4. Psychologische factoren: angst, depressie, ziekte perceptie en – overtuigingen, hopeloosheid, lage zelfdoeltreffendheid.
   5. Genetische aanleg voor rugpijn ligt tussen de 21% en 67%.
9. Een levensstijl die bijdraagt tot verminderde algemene gezondheid, zoals roken, overgewicht en weinig fysieke beweging, is tevens geassocieerd met aanvallen van lage rugpijn en invaliditeit.
10. Factoren die  aanhoudende rugklachten in de hand werken:
    1. Passief omgaan met de situatie
    2. Gewaarwording van gebrek aan controle
    3. Lage verwachtingen van herstel hebben
    4. Negatieve overtuigingen hebben
    5. Lagere sociale klasse
11. Het grote verschil tussen verschillende landen om mensen met rugklachten terug aan het werk te krijgen maakt duidelijk dat een verschil in aanpak een verschil kan maken. Rugklachten zijn niet enkel een medisch probleem, maar ook een sociaal en maatschappelijk probleem.

Misvattingen over de beste aanpak van MSK en rugpijn onder zorgverstrekkers, maar ook patiënt maakt dat veel mensen niet correct worden behandeld:

1. Er is geen wetenschappelijk bewijs dat routinematige beeldvorming tot betere resultaten lijdt. Integendeel, patiënten die beeldvorming krijgen, hebben nadien een grotere kans om overbodige zorg en operaties te ondergaan.
2. $12.800.000.000 (12,8 miljard US dollar) is in de USA in 2011 uitgegeven aan het vastzetten van de rug. Dit niettegenstaande het significante percentage mislukkingen én dat er weinig wetenschappelijk bewijs voor de meeste rug aandoeningen is om zo’n ingreep uit te voeren.
3. Volksgezondheidsdepartementen zouden beter een omkadering toepassen zoals ze nu doen bij medicatie regulatie. Dit wil zeggen: enkel behandelingen terugbetalen als wetenschappelijk bewezen is dat ze veilig, werkzaam en kost efficiënt zijn.
4. We moeten de wijdverspreide misvattingen aanpakken bij zowel het grote publiek als bij zorgverstrekkers mbt de oorzaken, prognose, en werkzaamheid van de verschillende behandelingen van lage rugpijn en we moeten komaf maken met gefragmenteerde en verouderde zorgmodellen.

Richtlijnen vs praktijk:

Er blijkt een gigantisch hiaat te zijn tussen wat richtlijnen aanbevelen en wat er uiteindelijk in de praktijk gebeurt!

Keren we nu terug naar richtlijnen, dan blijkt dus:

1. Dat rugpijn veel te vaak in tweedelijnsgezondheidszorg behandeld wordt: in het ziekenhuis, door specialisten zoals chirurgen, orthopedisten, reumatologen en pijnspecialisten, wat hoge kosten met zich meebrengt en zeer weinig resultaten.
2. Dat nog altijd een kleine minderheid van de patiënten uitleg krijgt over wat rugpijn is, wat ze zelf kunnen doen en hoe ze het kunnen vermijden in de toekomst.
3. Dat nog veel te veel patiënten rust wordt voorgeschreven en op ziekteverlof gezet worden.
4. Dat er veel te veel beeldvorming gemaakt wordt van lage rugpijn: (scans, rx, botscan, etc). Ook dit brengt hoge kosten met zich mee en geeft geen klinische meerwaarde.
5. Dat bijna alle patiënten in de eerste plaats medicatie voorgeschreven krijgen in plaats van educatie, zelfmanagement advies, manuele therapieën en oefeningen.
6. Dat nog veel te veel patiënten behandeld worden met TENS, en ultrasoon.
7. Dat steeds meer patiënten opioïden voorgeschreven krijgen voor lage rugpijn
8. Dat veel te veel mensen geopereerd worden voor rugpijn. België houdt het trieste record als het land met de meeste rugoperaties wereldwijd in verhouding met de bevolkingsdensiteit. Het aantal rugoperaties in ons land nam de laatste 10 jaar toe met 40%.
9. Dat nog veel te veel mensen met chronische rugpijn een passieve behandeling krijgen en veel te weinig of geen oefentherapie.
10.  Dat chronische rugpijn nog veel te veel gezien wordt als enkel een fysische aandoening en dat het inschakelen van psychologen en psychiaters veel te weinig gebeurt.

Wetenschappelijke en moderne zorg

Chiropractoren kunnen een belangrijk aandeel hebben in een modern en wetenschappelijk onderbouwde aanpak van MSK aandoeningen.

1. Chiropraxie is een beroep in de gezondheidszorg, geen behandeling.
2. Chiropractoren zijn goed opgeleid en functioneren als eerstelijns zorgverstrekkers voor mensen met pijn en aandoeningen van het bewegingsapparaat.
3. De wetgeving voor chiropraxie  en de integratie van chiropractoren in de gezondheidszorg varieert in Europese landen maar is goed aanwezig is vele goed uitgebouwde Europese gezondheidssystemen zoals daar zijn: Noorwegen, Denemarken, Zweden, Frankrijk en het VK.
4. De European Chiropractors’ Union laat alleen die beroepsverenigingen toe die van hun leden eisen dat ze onderwijs hebben genoten aan erkende opleidingen met een evidence-based curriculum.
5. De meeste patiënten bezoeken een chiropractor voor wervelkolom-gerelateerde problemen zoals rugpijn, nekpijn en hoofdpijn.
6. Chiropractoren gebruiken diverse behandelingen die universeel aanbevolen worden in evidence-based richtlijnen in gans Europa en de rest van de wereld: advies om actief te blijven en te blijven werken, voorlichting, oefentherapie en verschillende vormen van manuele therapie.
7. Chiropractische zorg is over het algemeen veilig en heeft weinig neveneffecten. Schadelijke neveneffecten zijn zeer uitzonderlijk.